Wist je dat wetenschappers nog nooit hebben ontdekt waar herinneringen zich bevinden in het brein? De reden waarom is omdat herinneringen niet in het brein zitten, maar in de geest. Herinneringen bewegen zich als energie-wolken langs ons lichaam. Vandaar dat men al lang zegt dat ons brein een ontvanger is, net zoals een radio-antenne die golven ontvangt. Kan je de radiogolven zien? Neen. Kan je ze horen? Neen. Je hoort ze pas als er een instrument is als een radio.
Hetzelfde geldt voor herinneringen: ze zijn niet tastbaar of hoorbaar. Je ziet ze enkel in je gedachten of geest. Je ziet ze zowel met je ogen open als met je ogen toe. Hieruit blijkt dat je niet ziet met je ogen maar met je geest. Alles wat je ziet, zit in je geest. Heel het universum zit in je geest. Dit is van groot belang om te begrijpen dat we niet ons lichaam zijn.
Ieder van ons heeft een bepaalde identiteit en personage in deze film die het leven heet en waarmee we ons vereenzelvigen. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat we niet dat lichaam of personage zijn. Het is volledig illusoir of fictief. Het enige dat echt is, is dat we nog steeds als één Geest samen bij God zitten. We zitten daar dus niet als verschillende personen samen, zoals het klassieke beeld van de Hemel is. Er is geen afzonderlijke indentiteit of lichaam, er is één oneindig veld van liefde waarin wij extensies zijn van God. Dat is moeilijk om voor te stellen omdat we zo gewend zijn om met onze ogen te zien, met onze oren te horen, met onze tast te voelen enzovoort, om op zintuiglijke wijze de realiteit waar te nemen. Die waarneming is echter een illusie..
Dat maakt dat vergeving ook makkelijker wordt want dankzij het voorgaande begrijpen we nu op een dieper niveau dat we geen persoon of individu zijn en dat er ons niets overkomt in het leven. We zijn geen slachtoffer of dader want we zijn hier niet! Opgelet, dat wil niet zeggen dat je alles kan doen wat je maar wil, dat is een voorbeeld van "niveau-verwarring". We zijn hier niet maar het lijkt wel zo te zijn en terwijl we hier zijn dienen we regels, normen en wetten te respecteren. Bovendien zijn we enkel Liefde en dienen we vanuit Liefde te handelen naar onszelf en anderen toe. Het is geen vrijkaart voor normeloos gedrag.
Vergeving wordt dus eenvoudiger omdat we plots beseffen dat wij niet het personage zijn dat via de zintuigen alles ervaart. We zijn geest. Die geest kan je zelf ervaren op momenten waar je je gewaar wordt van je eigen gedrag of gedachten. Als je plots bijvoorbeeld opmerkt "ik reageer fel" dan heb je een gouden moment, want in dat moment is er een besef. Het besef dat er plots 2 zaken zijn: je personage en de geest die observeert. Die observerende geest is degene die we echt zijn. Die geest begrijpt dat wanneer we niet vredevol, blij of rustig zijn, ons ego aan het werk is. Vanaf het moment dat we oordelen, verwijten maken of ons licht tot hoogst ongemakkelijk voelen is het ego aan het werk.
Het is dus kwestie om dat in jezelf op te merken en je gedachten en gevoelens in het oog te houden. Vanaf het moment dat de meter richting 'verwijten, oordelen of ongemak' helt, dan kan je corrigeren in de geest en stoppen met mee te gaan in de gedachten-trein van het ego. Vandaar ook dat A Course In Miracles een denksysteem is omdat het je laat denken op een totaal andere manier dan wat we gewend zijn. Het is een volledige omkering van wat we denken dat we weten.
Dat is nodig want het systeem dat we hebben is krankzinnig. Een korte blik op de wereldsituatie zegt voldoende. Wat hebben we als mens aangevangen hier op Aarde? Het is een ramp. Dat betekent niet dat we schuldig zijn, dat is illusoir, het betekent enkel dat we begrijpen dat we een fout hebben gemaakt en dat we die fout gaan corrigeren. Vandaar ook dat vergeving een correctie is, een correctie dat we verkeerd aan het denken zijn, meer niet. Wie immers oordeelt over zichzelf of een ander, wie zichzelf of een ander iets verwijt of wanneer je ongemak voelt, dan is er immers een denkfout gebeurt: de denkfout dat je denkt dat je hier bent. Dat is het enige probleem dat aanleiding is van alle andere problemen die we denken te hebben. Het enige probleem is dat we denken ons afgescheiden te hebben van God. De correctie van die gedachte is het enige wat we moeten doen.
Wie volledig beseft dat ie hier niet is, zal de Verlichting realiseren en uit de kringloop van geboorte en dood stappen. Net zoals Jezus het deed. Daarom zegt Jezus ook: het enige verschil tussen jou en mij is dat ik enkel God heb. Wij hebben nog een illusoire identiteit of personage en Aardse verlangens. Wie echter genoeg heeft gehad van het bijten in een appel heeft nog slechts één verlangen: God. Zo iemand heeft begrepen dat ie z'n lichaam niet is en dat wat ie ziet een illusoire droom is. Gelukkig maar want anders zaten we eeuwig vast in een nachtmerrie.
Volg je verlangen en je komt als vanzelf weer bij God die we nooit verlaten hebben. De slang wijst ons de weg en staat niet voor niets symbool voor verlangen, transformatie en heling. Volg je verlangen want als je niet verlangt naar God met heel je hart, dan betekent het dat je nog andere verlangens hebt. Die zal je eerst willen ervaren om te beseffen dat ze je geen blijvende vervulling geven. De slang brengt je dan tot je laatste verlangen; het verlangen naar God. Wie naar God verlangt zal zijn geest beginnen helen. Wie zijn geest heeft geheeld, is Thuis. Het is een reis zonder afstand naar een plek die we nooit verlaten hebben.
Foto (c) Sebastian Mark
Reactie plaatsen
Reacties