Eurovisie-soapfestival

Het belangrijkste wereldnieuws dat je willens nillens te horen en lezen krijgt, zelfs bij de beenhouwer, is het Eurosongfestival en de diskwalificatie van de Nederlandse inzending Joost Klein wegens een incident waarvoor klacht werd ingediend.

Vanuit een aards perspectief rijst de vraag of deze beslissing wel proportioneel is en anderzijds of iemand al gestraft moet worden voor er iets bewezen is. Het adagio 'onschuldig tot het bewezen is' wordt hier immers omgedraaid door de organisatie. Juridisch gezien heb ik hier problemen mee, maar bon ik ben geen advocaat meer.

Vanuit een hoger perspectief is deze gebeurtenis iets dat de persoon in kwestie, Joost Klein, onbewust op zichzelf heeft afgeroepen. Hij groeide grotendeels op als weeskind nadat hij als 12-13 jarige beide ouders verloor. Dat verlies en trauma draagt hij vandaag nog steeds met zich mee want zijn deelname, zo zegde ie zelf, was 'voor alle wezen van deze wereld' en het kwam ook terug in z'n liedje en de uitvoering zelf.  Het trauma van een weeskind is er eentje van verwerping, verlating en eenzaamheid. Die energie zit nog in z'n onderbewustzijn en zorgde er nu voor dat het bevestigd werd: jij wordt verworpen en verlaten door Eurovisie en blijft alleen achter. Zo heeft hij er onbewust zelf voor gezorgd dat het programma dat in z'n onderbewustzijn zit, opnieuw waarheid werd: Joost klein werd gediskwalificeerd en bleef alleen achter. Ditmaal werd hij niet eenzaam achtergelaten door z'n ouders maar door de organisatie. Die staat natuurlijk symbool voor de ouders.

Om dit scenario van uitsluiting te bewerkstelligen was er een actie nodig van Joost: hij viel iemand fysiek of verbaal aan (wat het nu exact was is niet duidelijk op het moment van schrijven). Daarvoor diende Joost de controle te verliezen en zich onmachtig te voelen en dat gebeurde ook. In het artikel en krantenkop onderaan kan je lezen dat de zanger al met controle en frustratie worstelde de afgelopen dagen. Controle en onmacht is een groot levensthema voor Joost Klein want hij heeft Mercurius conjunct Pluto in Schorpioen. Dat wijst op een persoon met hele diepe emoties en een grote drang naar macht wiens handelingen en communicatie gebaseerd zijn op angsten, controle, verlangens, het onderbewuste, dood, wedergeboorte en kracht. Het zijn hele grote thema's in deze jongen z'n leven, wat de afgelopen dagen ook duidelijk werd. 

Bovendien heeft hij Cheiron in Maagd en dat geeft een nadruk op thema's als (zelf-) aanvaarding, en perfectionisme. Hij had om die reden ook veel moeite om de regels en het perfectionisme van de organisatie te volgen. Hij kreeg niet even de tijd om te relaxen of op adem te komen en dat heeft op iemand als Klein een averechts effect want hij heeft ook Venus en Mars in Boogschutter, het teken van vrijheid. De hogedrukpan zonder vrijheid of controle waarin Klein zich op Eurosong bevond leidde tot een actie waarvan het resultaat in de sterren geschreven stond. 

Zijn zonneteken is Weegschaal en die zoeken voortdurend naar balans en rechtvaardigheid, vandaar ook z'n opmerking naar de Israëlische kandidate toen ze een vervelende vraag werd gesteld. De gebalanceerde Weegschaal was ditmaal de balans kwijt. Een Weegschaal kan ook moeilijk beslissingen nemen en misschien wilde hij zelf al uit Eurovisie stappen omdat de rigide structuur hem niet echt lag. Hij heeft zelf geen beslissing genomen, z'n onderbewustzijn heeft nu voor hem beslist. Meer bepaald de onbewuste energie van 'de boze tiener in hem' zoals hij het zelf omschrijft in het artikel onderaan want de onderliggende energie van boosheid is verdriet (om z'n ouders). Zolang dat verdriet niet tot op het bot is geheeld, zal het onbewust effect hebben in z'n leven, in casu de diskwalificatie.  Dan kan je wel zeggen dat het oneerlijk is, net zoals het oneerlijk is dat een kind z'n ouders verliest, maar energie kijkt niet naar eerlijk of oneerlijk en creëert simpelweg hetgeen uitgezonden wordt. Zend je onbewust verdriet en boosheid uit? Dan geeft dat in de bewuste realiteit een resultaat om verdrietig en boos om te zijn: oneerlijke uitsluiting van Eurovisie. Zo werkt het Universum, er is geen weg naast. Aldus heeft Joost Klein zichzelf gediskwalificeerd.

Qua numerologie is hij een 29/11 en vermits hij geboren werd in 1997, betekent dit dat hij op pas in 2026 een bepaalde graad van volwassenheid zal bereiken. Tot die tijd is het voor hem kwestie om in zichzelf te geloven, zelfvertrouwen te kweken en op eigen benen te leren te staan. Want dat is de levensles van een 11: het zelf leren doen in dit leven en niet op anderen leunen. Het is ook de les van een nummer 1 in de numerologie, en vermits een 11 een dubbele 1 is, hebben zij het dus extra moeilijk om het alleen te doen in dit leven. Ze verwijten dan vaak hun ouders of hun omstandigheden (weeskind) dat het hen aan iets ontbreekt, maar ze dienen te beseffen dat ze zelf dit leven hebben gekozen. Het was de bedoeling dat ze vroeg weeskind werden, dat was net de uitdaging die ze voor zichzelf hadden gekozen.  Eens ze hun zelfstandigheid bewerkstelligen en hun gigantische bron aan innerlijke creativiteit op een gezonde manier met de wereld delen, kan een 11 heel ver geraken. Dat was ook hetgeen z'n wijlen vader hem had geleerd in het kleine dorp in Friesland: de wereld heeft geen grenzen jongen. 

Mooi gezegd, prachtig verhaal en Godspeed.

Foto (c) Victoria Aleksandrova

Afbeelding (c) HLN en welingelichtekringen.nl