Zonsverduistering en Nieuwe Maan (deel 2 - slot)

Het was gisteren een gezellig en vredevol familiefeest en mijn moeder, voor wie deze reünie werd georganiseerd,  heeft zich goed geamuseerd.  Er werd gezongen, gegeten en gekwist. Mensen die al enige tijd niet meer tegen elkaar spraken, deden dat nu wel en er was harmonie.  Althans dat is hetgeen werd mij verteld want ik was er niet bij. Mijn Hogere Zelf liet me op duidelijke wijze zien dat het niet de bedoeling was dat ik naar de reünie ging. Vermits ik mijn intuïtie volg, bleef ik thuis en at ik lekkere pizza en stoofvlees, weliswaar niet tegelijkertijd. LOL

ik vroeg gisteren om een teken en kreeg een wesp die aan mijn raam verscheen en binnen vloog. Het was een heel groot exemplaar en toen ik ze doodklopte tegen mijn raam kwam er veel vocht uit. Dat was symbool voor gif. Wespen en gif zijn geen goed teken als je een vraag stelt, dat ziet een blinde. Ik contacteerde mijn moeder dan ook om te zeggen dat mijn gevoel zei dat ik niet moest komen en dat begreep ze. Moederliefde betekent niet dat ik verplicht op familiefeesten aanwezig moet zijn, gelukkig heb ik een toffe en begripvolle moeder. Mijn dochter, die eerst niet wou gaan, zei dat ze zich al op het familiefeest had ingesteld maar ik zei dat ze zich dan maar moest afstellen. Ik vroeg haar of ze dan wilde gaan cruisen (gewoon wat rijden met de auto en muziek luisteren) zoals we altijd deden maar ze ging bij haar vriendje en diens familie blijven. Mijn vaderrol is de laatste maanden grondig gewijzigd en ik kan niet echt zeggen dat ik dat leuk of aangenaam vind. Mijn enige troost is dat het zo zal moeten zijn. 

Er borrelden gisteren en vandaag ook nog oude herinneringen en emoties naar boven om los te laten. Die waren redelijk intens en dat heeft natuurlijk alles te maken met de eclips van morgen en de conjunctie met Cheiron, de gewonde genezer. Een an ander maakte ook dat ik niet naar de reünie ben gegaan, ik koos voor zelfliefde en aanvaarding van hoe ik me voelde. Ik had ook mijn intuïtie en emoties kunnen negeren en toch naar het feestje gaan, maar dat is net het omgekeerde van wat ons gevraagd wordt. Aanvaarding van wat er speelt en loslaten, maar in mijn geval was dat loslaten van oude patronen, verwachtingen of het negeren van je innerlijke stem. Ik kies voor mezelf nu ik jaren aan mezelf heb gewerkt en betrekkelijke vrede heb gevonden. Zo ga ik verder op mijn pad.

Het vermijden van dysfunctionele of toxische relaties kwam zonet ook nog eens in m'n gedachten toen ik terugdacht aan het jaar 2006. De eclips van morgen maakt immers deel uit van een Saros-cyclus waarvan de laatste passage in maart/april 2006 was. Toen, 18 jaar geleden, veranderde ik van werk. Ik had na mijn job als advocaat een job aangeboden gekregen bij  een grote verzekeringsmakelaar maar dat was horror. Niet alleen het werk zelf en de sfeer, ook de collega's (op enkelen na) en de baas. Die baas daar dacht ik daarstraks aan: een typevoorbeeld van toxische mannelijkheid die er plezier in schepte anderen te vernederen waar iedereen bij was. Ik ben toen eind maart 2006 mijn ontslag gaan vragen en dat betekende dat hij een papier moest ondertekenen. Ik weet nog hoe ik gedurende enkele uren mijn moed aan het verzamelen was om zijn bureau binnen te stappen. Toen ik het uiteindelijk aandurfde en hem zei dat ik mijn ontslag nam, was het op 1, 2, 3 gebeurd. Hij zei niets maar de de stoom kwam uit z'n oren.  Ik begon enkele dagen nadien aan een andere job, één die veel leuker was om te doen, in een leuke sfeer, met aangename collega's en de beste baas die ik ooit had. Ik liet het juridische wereldje achter mij (voorgoed dacht ik tot ik in 2021 even opnieuw daarin belandde wegens gebrek aan betere alternatieven) en zei vaarwel tegen iets dat zo hard op m'n systeem werkte dat ik er ziek van werd. Ik liet los, er stierf iets en er werd iets nieuws geboren. Transformatie door m'n angsten en ziekelijkmakende stress los te laten en te kiezen voor liefde. Opgeruimd staat netjes.

Zo laat ik met deze Cheiron-terugkeer en eclips het verleden los en dat voelt niet alleen goed, het geeft me innerlijke vrede en dat mede dankzij mijn intuïtief aanvoelen en Hogere leiding van gisteren. Allemaal thema's van het teken Vissen. De eclips laat altijd iets verdwijnen, in casu verraad, emotioneel misbruik en de bijbehorende emoties. Verder liet ik ook diepe angsten los want vele mensen blijven in een relatie (met hun werk, partner of familie) uit angst. Maar dat is het tegenovergestelde van liefde en net hetgeen wat het zou moeten zijn. Ik laat los in liefde zodat het nieuwe op mijn pad kan verschijnen, daar vertrouw ik op. 

Nog een leuke anekdote: het was geen toeval dat ik gisteren nadat ik met mijn moeder had gebeld om te zeggen dat ik niet naar de familie-reünie kwam volgende tekst op mijn smartphone las:  I claim my victorious reunion with the Infinite Creator, which shall never be severed again.

De aandachtige lezer zal het woord reunion hebben opgemerkt en begrijpen dat mijn reünie zich op een ander niveau afspeelde dan wat de wereld onder reünie verstaat. Nu ik u toch aan de lijn heb: Welke situaties, herinneringen of emoties, die je ook al in maart/april 2006 tegenkwam, ga jij loslaten? 

Voor ik ga: denk eraan om morgen omstreeks 20:21 een wens te doen, want het is het ideale moment met de Nieuwe Maan. Dan is immers de aantrekkingskracht van de Zon en Maan op de Aarde het hoogst en dat geeft extra manifestatiekracht. 🍀

Foto (c) Tyron Pippin